Copa... Copacabaaaana

Het is ons gelukt, we zijn in Bolivia. Niet met de bus, maar de boot is het geworden. Zoals het een goede gewoonte betaamt, staan we ook vandaag lekker vroeg op; 5:45. Gisteren kregen we te horen dat de staking ook vandaag problemen ging geven, dus klein beetje extra reistijd naar de haven was wel nodig. In de bus werd nog druk overlegd of we wel in de haven konden komen, maar uiteindelijk bleek dat geen probleem. Eenmaal op onze ‘speedboot’ konden we 4 uur luieren voordat we pas in Bolivia waren. En toen waren we in de haven van Kasani..... Ohnee, grapje, Kasani heeft helemaal geen haven! Vanaf onze boot werden we gedirigeerd in lokale roeibootjes, naar de aanlegsteiger... Die er ook niet was! Vanaf het roeibootje mochten we via 10 glibberige steentjes naar de baggert... Met samengeknepen billetjes gehoopt dat we niet in het water zouden vallen. We stonden gewoon midden tussen planten in aanwas... Hihi. De rit naar de immigratie was ook een belevenis op zich. We konden kiezen, de koffer door de bagger uphill trekken of gewoon een leuke riksja pakken.. Doe ons die riksja maar! De riksja was alleen denk al minimaal 40 jaar niet meer gekeurd, dus wij met onze Nederlandse billetjes en koffers vond ook de riksja bergopwaarts niet leuk. Bijna kapotte taxi nummer 2 voor ons.. Grijnzend gezichtje met lachende ogen Vervolgens Peru uit, Bolivia in. Met natuurlijk tussen die twee douanes een klimmetje van 200 meter bergopwaarts met je koffertje. Maar uiteindelijk zijn we er: Copacabana! (Vast niet van dat liedje...) na ons een klein beetje geinstalleerd te hebben, lopen we naar t centrum waar we beetje mutsen.. En lekker aan het strand wat drinken. Voor etenstijd lopen we weer terug naar het hostal, hier eten we wat en zoals de goede gewoonte ook betaamt, duiken we om 21:00 ons bedje in.. (Had ik al genoemd dat t hier megakoud is ’s nachts? We hebben even twee kruiken bij de receptie gehaald om niet te bevriezen)